wyjeżdżam powoli wychodzę zamykam drzwi oczy powidła
myślami biegnę zdążę już jestem
ciałem stoję w miejscu powoli obracam głowę milczę
bilety zarezerwowane nawet ten powrotny na kiedyś bo wrócę
w myślach tworzę obraz wyraz "nasz" na krańcu świata
witkacowskiego metafizycznego pępka
jestem coraz bardziej odważna skryta bezpieczna
jak wrócę ile razy wrócę zastanę cię tu takiego samego
nie-mojego ze spojrzeniem numerem telefonu obowiązkami
milczę o uczuciach tylko się wygłupiam