"Oto jesień.
Natura piękna, ale już wiekiem swoim odstraszająca, pełna skarbów jeszcze, ale nie mająca komu ich ofiarować. Wspaniała w swojej urażonej dumie, stroi się już tylko sama dla siebie w jarzębiny, głogi, w miedziane i zielone paprocie. [...] Dzieli ona los wielu kobiet zdumionych nagłym brakiem wielbicieli, kobiet niezmiennie jeszcze pięknych, ale opuszczonych."
~ M. P.-J.
a jutro znów pójdę do parku, jeżeli nie będzie padało.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz