niedziela, 10 lipca 2011

superprzytulna cela moich przyzwyczajeń (sokrates cafe)

Tkwię w swoim ciele. 
Tkwię w procesie myślenia i w umyśle, który go tworzy.
Tkwię w tym wszechświecie.

czy uczucia mogą być więzieniem? czy są same w sobie wolnością, bo pozwalają nam być na tym wyższym levelu w świecie roślin, grzybów, zwierząt? i przez nie to my kierujemy światem, a nie on nami? a może to właśnie on nami kieruje? może jesteśmy jego więźniami, nie wiedząc o tym? może poprzez nasz subiektywizm jesteśmy skrępowani, nie potrafiąc dostosować się do każdej sytuacji, nie umiejąc przyjąć pewnych postępowań?



Jean-Pierre Jeunet - Miasto zaginionych dzieci




________________
sen-sona-sommeil
shui jiao-uni-uyku
shenah-hypnos-sovn
nemuri-nidura-lala

4

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz